قانون کپی رایت در اینترنت و معرفی کمپین «حق مطلب» در اسنپ فود

بدون شک با واژه ی قانون کپی رایت در اینترنت زیاد برخورد کرده اید. در بخش پایین (فوتر) همه ی وبسایت ها به کپی رایت اشاره شده است. روی جعبه ی فیلم هایی که از مراکز مجاز تهیه می کنید، قانون کپی رایت درج شده است. اما سؤال اینجاست که کپی رایت در سطح اینترنت و دنیای مجازی چگونه نمود پیدا می کند؟ اگر شما هم جزو کسانی هستید که قبل از تمام جستجوهای اینترنتی خود واژه ی «دانلود رایگان» قرار می دهید با بامیلو بلاگ همراه باشید.

کپی رایت یا حق مطلب به چه معناست؟

تصور کنید که هیچ شغلی برای شما پیدا نمی شود. زندگی روی بد خود را به شما نشان داده است. تحصیل و خدمت سربازی را به پایان رسانده اید. تصمیم می گیرید که از استعداد خود استفاده کنید. رشته ی دانشگاهی شما نویسندگی بوده و تنها کاری که از دستتان برمی آید نوشتن است.

شروع به نوشتن اولین کتاب خود می کنید به امید اینکه زندگی شما آنگونه که تصور می کنید پیش برود. خانواده ی نامزدتان مرتب در مورد شغل شما گلایه می کنند و فشار زیادی برای شروع زندگی روی شماست. اولین کتاب شما با هزار بدبختی از فیلتر های مربوطه عبور و منتشر می شود. شما نیز به دوستان و اقوام برای این پیروزی ولیمه می دهید.

یک هفته بعد هوس می کنید میزان محبوبیت کتاب خود را در سطح اینترنت جستجو کنید. در صفحه ی نتایج جستجوی اینترنتی روی اولین موردی که در خصوص کتاب شماست کلیک می کنید. عنوان مطلب «دانلود رایگان کتاب … به صورت Pdf» است. حسی که در این لحظه به یک نویسنده ی کتاب دست می دهد از شکست عشقی کمتر نیست. کتابی که چندین ماه و گاهی اوقات چندین سال برای نوشتن آن زحمت کشیده است به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است.

فیلم دیدن به چه بهایی؟

کپی رایت در خصوص فیلم هم صادق است. کارگردان، نویسنده، تهیه کننده، فیلمبردار، بازیگران و همه ی عوامل اجرایی ماه ها برای ساخت یک فیلم یا سریال تلاش می کنند. درگیری های کارگردان و نویسنده بر سر مباحث مالی، چانه زدن های بازیگر و کارگردان و بسیاری اتفاقات که در مسیر ساخت فیلم رخ می دهد. لحظه ی اکران فیلم فرارسیده و پس از چند ماه تلاش شبانه روزی یک مجموعه که گاهی تعداد آنها به ۱۰۰ نفر (و البته خانواده ی آنها) یا بیشتر می رسد، فیلم روی پرده ی سینما می رود.

۳ روز بعد یکی از عوامل تازه کار فیلم در رؤیای دیده شدن، نام فیلم مورد نظر را در اینترنت جستجو می کند تا شاید اسمی از او در وبسایت های خبری با عنوان «ظهور یک پدیده» مشاهده کند. غافل از اینکه با عبارت «دانلود رایگان فیلم … با کیفت پرده» روبرو می شود. چند هفته بعد هم انتهای عبارت به «با کیفیت ۱۰۸۰p» تغییر می کند.

لطفاً با من یک عکس بیندازید

خیلی شنیده ایم که فلان خواننده درآمد بسیار بالایی دارد. به قول خودمان «لامصب ترکونده» و خیلی موارد دیگر که جای بحث آن نیست. قضاوت خیلی راحت است. فردی با یکی از خوانندگان محبوب خود روبرو می شود. تقاضای یک عکس یا یک امضا را از او دارد. خواننده دست رد به سینه ی او می زند چون بسیار عجله دارد. طرفدار با حالتی آکنده از عصبانیت و ناراحتی به او می نگرد. بعد با خود فکر می کند که چرا باید او با من عکس بیندازد؟ من تابحال چقدر از این خواننده حمایت کرده ام؟ تمام آهنگ هایی که تابحال گوش داده ام به صورت غیر قانونی دانلود کرده ام.

اختلاف طبقاتی و کپی رایت

شاید از نظر شما بتوان مقداری جانب دیگر قضیه را هم گرفت. مردم در کشور ما درآمد بسیار پایینی دارند. کسانی را می شناسیم که همین حالا با درآمد ماهی ۷۰۰ هزار تومان گذران زندگی می کنند. تکلیف این افراد چیست؟ اینها نباید فیلم ببینند؟ نباید موسیقی گوش کنند؟ نباید کتاب بخوانند؟ سؤال اینجاست که هرکس در توان خود باید از این موارد استفاده کند. بدون شک سطح زندگی این فرد با کسی که ماهیانه ۳۰ میلیون تومان درآمد دارد از لحاظ خوراک و پوشاک یکسان نیست. پس نباید انتظار داشت از دیگر لحاظ هم باید یکسان باشد. نمی خواهیم وارد مباحث «اختلاف طبقاتی» و از این دست موارد شویم و از اصل مطلب دور شویم. بدون شک کسی که به هیچ عنوان تمکن مالی خریدن این موارد را ندارد از بحث ما جداست.

شاید دانلود رایگان و نپرداختن حق کپی رایت کار وسوسه کننده و تا حدودی لذت بخش باشد. اما لذتی که به بهای بر باد دادن زحمات دیگران باشد پشیزی نمی ارزد. یک لحظه خودتان را در موقعیت مشابه غیر از فضای مجازی قرار دهید. آیا حاضر هستید از فروشگاه محله ی خود یک کیسه برنج کش بروید و آن را با خانواده ی خود مصرف کنید؟ اگر وجدان شما بیدار باشد قطعاً جواب منفی است. بحث کپی رایت به حدی در کشور ما نادیده گرفته می شود و بی ارزش است که به یک امر عادی تبدیل شده است. مثل اینکه کش رفتن یک آبنبات قیچی از کش رفتن یک فیلم یا کتاب که چندین ماه برای آن زحمت کشیده شده دشوارتر است.

حق مطلب را چگونه ادا کنیم؟

انتظار نمی رود که این مسأله یک روزه در کشور ما حل شود. بحث کپی رایت سالهاست که در ایران مطرح می شود. مهم این است که هرکدام از ما تا چه حدی می توانیم حق مطلب را ادا کرده و از این مسأله حمایت کنیم. شاید دل کندن از دانلود های رایگان و جمع آوری کلکسیون های وسوسه انگیز کار ساده ای نباشد. بهتر است یک بار امتحان کنیم. از هر ۱۰ فیلم، موسیقی و کتابی که تهیه می کنیم ۱ مورد آن را خریداری کنیم. پس از مدتی می بینیم که عدم رعایت کپی رایت برایتان ناخوشایند می شود. کم کم این اعداد جایشان عوض می شود و از نسبت ۱۰ به ۱ به نسبت ۱ به ۱۰ تغییر می کنند.

کمپین «حق مطلب» در اسنپ فود

یکی از راهکارهای جذابی که اسنپ فود در همکاری با اسنپ پیش روی شما قرار می دهد کمپین «حق مطلب» است. با ورود به این کمپین به راحتی می توانید بدون نگرانی از قانونی بودن آثار، آنها را تهیه کرده و با خیال راحت بخوانید، گوش کنید و مشاهده نمایید.

پس از مدتی می بینیم که فیلم، کتاب، آهنگ و سایر موارد خریداری شده لذت خاصی به شما می دهد. موسیقی خریداری شده صدای دلنشین تری دارد. با کتاب خریداری شده ارتباط بهتری برقرار می کنید. مهم تر اینکه پس از مشاهده ی این محصولات می توانید با خیال راحت از نویسنده و سازنده ی اثر انتقاد کنید. اسنپ فود با شعار «دانلـود غیـرقانـونی منصـفانه نیسـت!»، برای تشویق بیشتر شما عزیزان به این امر نیک، جوایز و امتیازات هیجان انگیزی تدارک دیده. قرعه کشی جوایز این کمپین نیز در تاریخ ۲۹ مهر ماه انجام و اسامی برندگان در صفحۀ فرود این کمپین که از دکمۀ زیر قابل دسترسی است؛ اعلام می شوند.