ابرقهرمان دنیای گوشی ها

بازار تلفن‌های همراه یکی از داغ‌ترین بازارهای کنونی دنیا بوده و رقابت شرکت‌ها هم اکنون به اوج خود رسیده است. رقابتی که آن را می‌توان به جنگ جهانی گوشی‌های هوشمند تشبیه کرد. جنگی که توانست باعث پیشرفت چشمگیر عرصه تکنولوژی‌های تلفن همراه شود و اگر نبود شاید امروزه ما هیچ یک از قابلیت‌های بی نظیر تلفن‌های همراه را در اختیار نداشتیم. امروزه جنگ فقط بر سر سیستم عامل‌های اندروید، iOS و ویندوزفون نیست. بلکه حتی فقط در سیستم عامل اندروید ده‌ها شرکت در حال رقابت هستند. از اصلی‌ترین شرکت‌هایی حاضر در جنگ تلفن‌های همراه می‌توان به سامسونگ، اپل، ال‌جی، سونی، اچ‌تی‌سی، مایکروسافت (در گذشته نوکیا)، موتورولا، هواوی، لنوو، شیائومی، ایسر، ایسوس، اوپو، میزو، بلک بری، آلکاتل و زد‌تی‌ای اشاره کرد. شرکت‌هایی که هر یک نقاط قوت و ضعف خود را داشته و امروزه انتخاب از میان محصولات آن‌ها کار بسیار دشواری شده است.

حال می‌خواهم دنیایی آرمانی را تصور کنیم. دنیایی که وجود خارجی نداشته و شاید هیچ‌گاه به حقیقت تبدیل نشود. دنیایی که در آن تمامی شرکت‌های سازنده تلفن همراه دور یک میز نشسته و با همکاری یکدیگر و با استفاده از تکنولوژی‌های منحصر به فرد خود، تلفن همراه شکست ناپذیری را به وجود بیاورند. در ادامه این مقاله می‌خواهم شما را با ویژگی برجسته هر یک از تلفن همراه‌های هوشمند بازار آشنا کنیم.

طراحی

بدون شک نخستین تعاملی که هر کاربر با تلفن همراه دارد طراحی بدنه آن است. بدنه‌ای که باید حس خوبی را به کاربر خود القا کند و در عین حال کار با گوشی را دشوار نکند. اپل با سری محصولات آیفون خود توانست در این زمینه برگ جدیدی را ورق بزند. محصولاتی با بدنه تماماً فلزی و ابعادی مناسب که کار با تلفن همراه را آسان و لذت بخش کرده بود. اما با معرفی آیفون ۶ پلاس و داستان خم شدن بدنه آن ضرری جبران نشدنی را به این نقطه قوت خود وارد کرد. اما تأثیر آن در دیگر رقبا را نباید نادیده گرفت. تا قبل از آیفون هیچ یک از شرکت‌های مطرح کنونی نظیر سامسونگ و ال‌جی و اچ‌تی‌سی به طراحی بدنه گوشی‌های خود اهمیت چندانی نمی‌داند و تنها سونی با تکیه بر طراحی ساده و یکپارچه خود بهتر بود. اما امروزه می‌بینیم که سامسونگ با ترکیب فلز و شیشه زیباترین تلفن‌های همراه را طراحی می‌کند. اما اگر قرار باشد از میان شرکت‌های کنونی بدنه گوشی آرمانی خود را انتخاب کنیم، بدون شک HTC 10 گزینه اول ما خواهد بود. تلفن همراهی با بدنه‌ای تماماً فلزی و صیقل داده شده که به لطف لبه‌های تراش خورده بسیار دوست داشتنی پشت کار با گوشی را بسیار لذت بخش خواهد کرد.

سنسور اثر انگشت

پس از معرفی سنسور اثر انگشت شرکت‌های بسیار به استفاده از این فناوری در تلفن‌های همراه روی آوردند. فناوری که از آن می‌توان برای افزایش ایمنی و راحتی کار با گوشی استفاده کرد. پرداخت پول با یک اشاره، ورود به حساب‌های کاربری و در ساده‌ترین حالت باز کردن قفل گوشی تنها برخی از قابلیت‌های این فناوری هستند. سامسونگ یکی از نخستین شرکت‌هایی بود که در گوشی‌های خود از این سنسور استفاده کرد اما تکنولوژی آن به گونه‌ای بود که کاربر باید انگشت خود را بر روی صفحه نمایش و یا کلید خانه می‌کشید که به هیچ عنوان خوشایند نمی‌باشد. در این میان اپل همواره سریع‌ترین و دقیق‌ترین سنسورهای اثر انگشت را معرفی کرده است. سنسوری با تراکم پیکسلی ۵۵۰ppi که در زمانی حدود ۴/۰ ثانیه و با دقتی باورنکردنی توانایی تشخیص اثر انگشت کاربر را دارد. بنابراین سنسور اثر انگشت TouchID انتخاب ما برای تلفن همراه آرمانی خواهد بود. اما محل قرار گیری این سنسور نیز بسیار مهم است. به نظر شما این سنسور باید بر روی کلید خانه (اپل و سامسونگ)، کلید خاموش/روشن (سونی) و یا پشت گوشی (نکسوس ۶p) قرار گیرد؟ محل قرار گیری این سنسور بیشتر نکته‌ای سلیقه‌ای است و با انتخاب هر یک از این حالت‌ها عده از کاربران ناراضی خواهند بود. به هر حال ایده سونی که این سنسور را بر روی کلید خاموش/روشن گوشی قرار داد بسیار دوست داشتنی و کاربردی است. اگر گوشی را با دست چپ برداشتید می‌توان با انگش اشاره چپ و اگر با دست راست برداشتید می‌توانید با انگش شست دست راست قفل گوشی را به سادگی باز کنید. حالت‌هایی که تقریباً تمامی کاربران از آن استفاده می‌کنند. اما قرار دادن یک سنسور بر روی کلید خانه نیز خالی از لطف نخواهد بود. زیرا در شرایطی نظیر قرار گرفتن گوشی بر روی میز به کمک کاربر خواهد آمد.

صفحه نمایش

تلفن همراه‌های هوشمند کنونی از نظر صفحه نمایش با یکدیگر تفاوت‌های زیادی دارند. برخی از شرکت‌های نظیر اپل معتقدند که قرار دادن صفحه نمایشی با رزولوشن بالا بر روی تلفن همراه بی معنی بوده و چشم انسان قابل به درک دقت پیکسل‌های آن نیست. در این میان برخی دیگر نظیر سونی به قرار دادن صفحه نمایشی با کیفیت سرسام آور ۴K بر روی تلفن همراه Z5 Premium روی آورده‌اند. این صفحه نمایش IPS LCD بوده و علی رغم کیفیت خوبی که دارد بسیاری آن را برای تلفن همراه مناسب نمی‌دانند. هم اکنون بسیاری از کارشناسان معتقدند که صفحه نمایش‌های سوپرآمولد بهترین گزینه برای تلفن‌های همراه هستند. صفحه نمایش‌هایی با مصرف انرژی پایین، رنگ‌هایی به مراتب جذاب‌تر و قابلیت‌های بی بدیلی نظیر صفحه نمایش همیشه روشن یا همان Always On Display. بنابراین بهترین صفحه نمایش کنونی بازار گوشی‌های هوشمند بدون هیچ شک و تردیدی صفحه نمایش سامسونگ گلکسی S7 Edge است. صفحه نمایشی سوپرآمولد با لبه‌هایی خمیده که علی رغم مصرف انرژی پایین، رنگ‌هایی با غنای بالا را به نمایش می‌گذارد. بنابراین اکثر قرار باشد تلفن همراهی آرمانی داشته باشیم از این صفحه نمایش استفاده خواهیم کرد. البته اگر شرکت‌ها با همکاری یکدیگر بتوانند صفحه نمایشی سوپرآمولد با کیفیت ۴K تولید کنند بدون شک از آن استفاده خواهیم کرد.

در صورت استفاده از صفحه نمایشی با لبه‌های خمیده در این تلفن همراه آرمانی دیگر خبری از حاشیه‌های سمت و راست و چپ نبوده اما باید حاشیه‌های بالا و پایین صفحه نمایش تا جای ممکن کاسته شوند و از درج برند گوشی با فونت بزرگ (نظیر کاری که سامسونگ هم اکنون انجام می‌دهد) جلوگیری شود.

بلندگو

ابتدای معرفی تلفن همراه‌های هوشمند توجه چندانی به بلندگوی های قرار گرفته بر روی آن‌ها نمی‌شد. بلندگوهایی بی کیفیت با درصد اختلال بالا که تنها کار آن‌ها این بود که صدای زنگ را به گوش کاربر برساند. مدت زیادی طول نکشید که برخی از شرکت‌ها نظیر اچ‌تی‌سی به این مقوله اهمیت داده و در محصولات خود از دو بلندگوی مجزا استفاده کردند. بلندگوهایی که عموماً وظیفه طراحی و ساخت آن‌ها به شرکت‌های باتجربه در این زمینه نظیر Beats Audio سپرده می‌شد. اما مجدداً شاهد هستیم که این ویژگی دوست داشتنی نه تنها در دیگر گوشی‌ها اعمال نشد بلکه از پرچم داران اخیر شرکت اچ‌تی‌سی نیز حذف شده است. بلندگوهای کنونی گوشی‌هایی نظیر HTC10، iPhone 6s، سامسونگ گلکسی S7 و ال‌جی G5 اگرچه کیفیت صدای خوبی دارند اما عموماً در لبه پایینی دستگاه قرار گرفته و در هنگام باز و یا تماشای فیلم به راحتی توسط انگشت کاربر مسدود خواهند شد. بنابراین برای گوشی آرمانی خود از بلندگوی های استریویی اچ‌تی‌سی ONE M9 و یا سونی اکسپریا Z5 استفاده خواهیم کرد.

سخت افزار

امروزه قدرت سخت افزار برخی از تلفن‌های همراه حتی از  لپ‌تاپ‌ها نیز بیشتر شده است. پردازشگرهای هشت هسته و حافظه‌های رم شش گیگابایتی نشان دهنده تشنگی شرکت‌ها برای استفاده از سخت افزاری قدرتمندتر هستند. شرکت چینی Vivo نخستین سازنده تلفن همراه است که اخیراً پرچم دار جدید خود یعنی Xplay 5 را با شش گیگابایت حافظه رَم، پردازنده اصلی اسنپدراگون ۸۲۰ و پردازنده گرافیکی Adreno 530 عرضه کرده است. بنابراین استفاده از چیپستی این چنینی برای تلفن همراه آرمانی ما ایده آل به نظر می‌رسد. البته نحوه برنامه ریزی و بهینه سازی این پردازنده نیز بسیار مهم است. زیرا گوشی شیائومی Mi5 توانسته با حافظه رَمی چهار گیگابایتی نتیجه بنچ مارک بهتری را نسبت به Vivo از آن خود کند. اما همچنان هیچ پردازنده‌ای نتوانسته بر بنچ مارک تک هسته‌ای چیپست های اپل غلبه کند. گوشی‌های اپل آیفون همواره با پردازنده‌هایی دو هسته با رقیبان هشت شش و هشت هسته‌ای مقایسه می‌شوند که اگرچه به طور کلی شاید ضعیف‌تر باشند اما به لطف سیستم عامل انحصاری خود یعنی iOS عملکرد بهتری دارند.

باتری

یکی از اصلی‌ترین مشخصه‌های تلفن همراه باتری آن است. قطعه‌ای که در صورت ضعیف بودن کارایی دیگر برجستگی‌های گوشی را زیر سوال خواهد برد. بنابراین برای تلفن همراه آرمانی خود باید باتری قدرتمندی را انتخاب کنیم. از میان گوشی‌های مطرح کنونی سامسونگ گلکسی S7 Edge با باتری ۳۶۰۰ میلی آمپر ساعتی و موتورولا Moto X Play با باتری ۳۶۳۰ میلی آمپری ساعتی خود از بهترین‌های هستند. این در حالی است که چند شرکت چینی نیز از باتری‌هایی با ظرفیت ۴۰۰۰ میلی آمپر ساعت نیز استفاده کرده‌اند. اما اگر قابلیت جدا شدن به این باتری‌ها اضافه شوند توانایی‌های آن‌ها چند برابر خواهد شد. قابلیتی نظیر گوشی LG G5 که بتوان علی رغم بدنه‌ای فلزی به راحتی باتری را تعویض کرد. البته ویژگی که در هیچ یک از گوشی‌های کنونی به چشم نمیخورد امکان تعویض باتری بدون خاموش شدن گوشی است. شرکت‌ها می‌توانند با قرار دادن یک باتری ۵۰ میلی آمپر ساعتی در داخل گوشی از خاموش شدن آن هنگام تعویض باتری اصلی جلوگیری کرد.

دوربین

یکی از پرکاربردترین ویژگی‌های تلفن همراه‌های امروزی دوربین آن‌ها است. به همین دلیل شرکت‌ها بر روی آن بسیار تمرکز کرده و برای استفاده از  بهترین سنسورهای موجود سرمایه گذاری عظیمی می‌کنند. اپل توانست با معرفی گوشی‌های آیفون ۵ و ۵S یکی از پیشگامان این قسمت باشد. اما دیگر شرکت‌ها گوشی سبقت را از آن ربودند و به ترتیب شاهد افت دوربین‌های آیفون ۶ و ۶S نسبت به دیگر رقبا بودیم. سامسونگ توانست به خوبی پیشرفت کند تا جایی که طبق نظر کارشناسان سایت dxomark تا قبل از معرفی گلکسی S7 دوربین  گوشی‌های گلکسی S6، S6 Edge و Note 5 به اتفاق مقام اول را از آن خود کرده بودند. هم اکنون بهترین دوربین‌ها را گوشی‌های گلکسی S7 و S7 Edge و پس از آن HTC 10 به خود اختصاص داده است. البته باید گفت که سنسور به کار رفته در گلکسی S7 و S7 Edge ساخت شرکت سونی و مشابه نمونه مورد استفاده در اکسپریا Z5 است اما بهینه سازی مهندسین سامسونگ بهتر بوده و امکانات بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. علاوه بر این هر دو دوربین جلو و عقب گلکسی S7 و S7 Edge دارای دیافراگمی معادل f1.7 بوده و در عکس‌برداری محیط‌های تاریک حرف اول را می‌زنند. بنابراین دوربین انتخابی ما برای گوشی آرمانی سامسونگ گلکسی S7 و S7 Edge خواهد بود.

سیستم عامل اندروید خام

به سراغ سیستم عامل گوشی آرمانی خود می‌رویم. بدون شک اختلاف نظرها در این قسمت بسیار زیاد خواهد بود زیرا اندروید، iOS و ویندوزفون به کلی دنیاهای متفاوتی بوده و انتخاب آن‌ها بیشتر از هر چیز به سلیقه و میزان راحتی کاربران بر می‌گردد. پلت فرم ویندوزفون علی رغم تماماً خوبی‌هایی که دارد اما به دلیل کم بودن برنامه‌ها و گوشی‌های پرچم داری که از آن استفاده کنند برای تلفن همراه آرمانی ما مناسب به نظر نمی‌رسد. سیستم عامل انتخابی ما اندروید خواهد بود. اندرویدی خام مشابه آنچه که بر روی گوشی‌های سری نکسوس مشاهده می‌کنیم بدون هیچ گونه برنامه و اپلیکیشن اضافی. دلیل انتخاب این سیستم عامل امکانات گسترده‌ای است که در اختیار کاربر قرار می‌دهد. البته از مزیت‌های iOS که روان بودن آن است نیز نمی‌توان چشم پوشی کرد اما انتخاب آن محدودیت‌های بسیار آزار دهنده‌ای را به دنبال خواهد داشت.

ویژگی‌های منحصر به فرد

هر یک از تلفن همراه‌های امروزی به ویژگی منحصر به فردی مجهز شده‌اند که آن را نه تنها از دیگر رقبا بلکه از دیگر محصولات یک شرکت متمایز می‌کند. حال می‌خواهیم به برخی از این ویژگی‌ها اشاره کنیم که استفاده از آن‌ها در تلفن همراه آرمانی ما خالی از لطف نیست. نخستین ویژگی ضد آب بودن گوشی است. داشتن گواهی‌نامه IP68 تلفن همراه شما را در برابر نفوذ خاک و حتی ۳۰ دقیقه در عمق ۵/۱ متری آب مقاوم می‌کند. ویژگی که از پرچم داران اخیر در گوشی‌های سامسونگ گلکسی S7 Edge و سونی اکسپریا Z5 به چشم می‌خورد. یکی از ویژگی دوست داشتنی تلفن‌های همراه که تقریباً تنها در سری محصولات نوت شرکت سامسونگ به چشم می‌خورد قلم است. قلمی هوشمند که در داخل گوشی قرار گرفته و در بسیاری از موارد می‌تواند کارایی‌های بی نظیری را در اختیار کاربر خود قرار دهد. شرکت اپل در آخرین پرچم دار خود یعنی آیفون ۶S و ۶S Plus از تکنولوژی جدیدی به نام تاچ سه بعدی یا همان Force Touch رو نمایی کرد. تکنولوژی که در آن صفحه نمایش گوشی می‌تواند میزان فشار انگشت کاربر را تشخیص دهد. این تکنولوژی اگرچه در ظاهر بسیار جذاب و کاربردی به نظر می‌رسد اما پس از آزمایش‌های انجام شده وجود آن چندان تفاوتی در کارایی گوشی ایجاد نکرده و تنها قابلیتی است که بودن یا نبودن آن تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند. بنابراین اگر باعث افزایش ابعاد گوشی آرمانی ما نشود وجود آن خالی از لطف نیست.

یکی از قابلیت‌هایی که وجود آن برای عده‌ای از کاربران مهم می‌باشد درگاه کارت حافظه MicroSD است. درگاهی که در پرچم داران کنونی به کاربر اجازه افزایش ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات تا ۲۰۰ گیگابایت را می‌دهد. بودن یا نبودن این قابلیت بستگی به حافظه داخلی گوشی دارد. اگر گوشی دارای حافظه داخلی Flash معادل ۱۲۸ گیگابایت باشد دیگر نیازی به این درگاه نبوده و سرعت انتقال اطلاعات نیز به مراتب افزایش پیدا خواهد کرد.

از دیگر ویژگی‌هایی که وجود آن‌ها خالی از لطف نیست انواع سنسورها است. سنسورهای نظیر ضربان قلب، تشخیص میزان UV و اکسیژن برخی از این گونه سنسورها هستند. یکی از قابلیت‌های بسیار دوست داشتنی که تنها در گوشی ال‌جی V10 مشاهده کردیم، DAC 32 بیتی صدا است. DAC مخفف عبارت Digital to Analog Converter بوده و کیفیت صدای فوق‌العاده را از طریق هدفون‌ها به گوش کاربر می‌رساند. البته این تکنولوژی در ال‌جی G5 پیشرفت کرده و در قالب ماژولی جداگانه که توسط شرکت حرفه‌ای Bang & Olufsen طراحی شده، عرضه شود.

جمع بندی

اجازه بدهید حال تلفن همراه آرمانی خود را تصور کنیم. این تلفن همراه بدنه‌ای تماماً فلزی داشته و در جلوی آن صفحه نمایشی با لبه‌های خمیده به چشم می‌خورد. حاشیه‌های بالا و پایین صفحه نمایش بسیار باریک بوده و تنها فضای کافی را در اختیار بلندگوهای گوشی قرار داده است. در لبه سمت راست کلید خاموش/روشن را خواهید دید که حسگر اثر انگشت بر روی آن واقع شده و در لبه سمت چپ کلیدهای تنظیم صدا قرار گرفته‌اند. باتری این گوشی ظرفیتی ۴ هزار میلی آمپر ساعتی داشته و به لطف باتری داخلی ۵۰ میلی آمپری خود امکان تعویض باتری بدون خاموش شدن گوشی را فراهم کرده است. دوربین ۱۲ مگاپیکسلی در عقب و ۸ مگاپیکسلی در جلو با f1.7 و قابلیت فوکوس سریع از دیگر برجستگی‌های این گوشی خواهند بود. سخت افزار گوشی یک چیپست منحصر به فرد است. چیپستی که در دل خود پردازشگر هشت هسته‌ای اسنپدراگون ۸۲۰، پردازشگر گرافیکی Adreno 530 و ۶ گیگابایت حافظه رَم را جای داده و از پس هر کاری بر میاید.

این گوشی احتمالاً هیچ گاه به وجود نیاید اما بدون شک در آینده نه چندان دور نمونه‌های مشابه آن را مشاهده خواهیم کرد. اخیراً شرکت گوگل در اقدامی جسورانه از پروژه‌ای به نام Ara رو نمایی کرد. پروژه‌ای خارق‌العاده و مشابه آنچه که امروز ما تصور کردیم؛ که به زودی آن را به صورت کامل به شما معرفی خواهیم کرد.